Bir oyunda ustalaşmak gerçekten o oyuna10.000 saat harcamak mıdır yoksa başka şeyler etkili mi?
Kaç kere şunu duydunuz, düşündünüz ya da söylediniz: (Oyun adı)'nda çok iyi olacağım. 10.000 saat pratik yapacağım ve bam Büyük bir sponsor (selam,SteelSeries!)ve profesyonel takım sözleşmesi yaparak e-spor milyon dolarları içinde yüzüyor olacağım.
Bu cümlelerde eleştirilecek, konuşulacak ve tartışılacak çok şey var. Ama önce sayıdan konuşalım: 10.000 saat. Görünüşe göre 10.000 saat fikri konusunda bilimsel bir "anlaşmazlık" bulunuyor ama ben bu kelimeyi tırnak içine aldım çünkü kabul etmeyenden çok daha fazla kabul edenin bulunduğu klasik bir bilimsel sav.
Daha da iyisi, niyetiniz pro olmak ya da yalnızca daha iyi oynamak olsun anlaşmazlığı anlamak daha iyi bir oyuncu olmak için size birkaç fikir verebilir.
Fotoğraf: Anton Porsche
Öğrenmenin Kuvvet Yasası
Daha iyi olmak için pratik yapmanız gerektiği fikri tartışmaya açık değil. Üst düzey rekabet yeteneği kazanmak için çok fazla pratik yapmanız gerektiği fikri de değil. Neden bu kadar pratiğe ihtiyaç duyduğunuz konusundaki kilit nokta, kulağa olduğundan daha havalı gelenÖğrenmenin Kuvvet Yasası teorisinde ele alınmış. İsim aslında pratikle kuvvet kazanma anlamına gelmiyor. Bunun yerine, öğrenme oranlarını açıklamakta etkili olan negatif ivmeli eğrilerin bir sınıfı olan matematiksel fonksiyona (kuvvet fonksiyonu) dayanıyor.
Havalı duruyor ama aslında her oyuncunun bildiği bir şey: Ne kadar iyiysen daha da gelişmek için o kadar pratik yapman gerekir. İlk başlarken, çok hızlı öğrenirsiniz; öğrenme eğrisi teknik olarak diktir ama bu aşamada bu kolay demektir. Ancak daha da iyi oldukça ilave kazanımlar sağlamak için çok daha fazla çalışmalısınız.
Fotoğraf: Element5 Digital
Bu sezgisel fikrin pratikte ne anlama geldiği hakkında fikir edinmek için:Eğer rekabet anlamında seçkin bir oyuncu olmanız 10.000 saatinizi aldıysa,fonksiyonun tipik değerlerini kullanırsak oynadığınız ilk 1.000 saatte yaklaşık 10 kat, tam anlamıyla %1.000 daha iyi hale gelirsiniz. Daha sonra yavaşlamaya başlar. Çok fazla. 1.000-2.000 saatleri arasında, 1.000 saatte olabileceğinizin yalnızca %25'i kadar daha iyi hale gelirsiniz. Düşmeye de devam eder Son 1.000 saatlik pratikte yalnızca yaklaşık %3-4 gelişiyorsunuz, bu da ufak kazanımlar için çok çalışmak anlamına geliyor.
Sıkı oyuncuların zaten bildiği çoğu şeyi anlamamızı sağlıyor. Örneğin, oyundaki dünyanın en iyi oyuncuları arasındaki yetenek farkı genellikle çok azdır. Hepsi her türlü bizim gibi iğrenç sıradan oyunculardan çok daha iyiler amaüst derecelerde fark çok büyük değil. Dünya şampiyonasında yarışan ve rakibine kıyasla %2 daha iyi oynayan biri, oyunda herhangi bir rastgelelik olmadığı sürece (ki pro oyuncular genel olarak RNG oyunları bu yüzden sevmiyor) muhtemelen kazanacaktır.
OG, Internationals'ı arka arkaya uzun saatler pratik yaparak kazandı.
Başka bir örnek de, yeni bir oyunu öğrenmek genel olarak oldukça eğlencelidir ama çok iyi olmak için zorlamak genelde eziyet gibi gelir. Oynarken kendimizi geliştirdiğimizi hissetmeyi hepimiz seviyoruz. İşte burası yeteneklerimizi (ve MMR, ELO vb. şeyleri) roket hızıylageliştirdiğimiz ve tatminkâr hissettiğimiz nokta olan öğrenme eğrisinin ilkkısımları. Kütüphanenizde bir sürü oyun olmasının nedenlerinden biri de bu Kendinizi binlerce saat pratik yapıp kazanımların giderek azaldığı noktalarda sürekli gelişmeye zorlamanın da özel bir yanı var.
Referans olarak, normal bir işte haftada 40 saat (hafta için 9-5) çalışıyorsanız, standart bir yılda 2000 saat çalışırsınız (52 hafta, 2 hafta tatil, 50 x 40 = 2000) ve 10.000 saate tam zamanlı bir çabayla 5 yılda ulaşırsınız. Oyuncular muhtemelen bundan daha fazla çalışıyorlar ama yine de üst sıralara ulaşmak için yıllarca gösterilen konsantre bir çabadan bahsediyoruz.
Kuvvet yasasının temellerinde tartışmalı hiçbir şey (pekâlâ teknik olarak, kuvvet fonksiyonunun en iyi tanım olup olmadığı ya da üstel eğri gibi benzer şekilli bir eğri olup olmadığı ve eğrinin düzgün mü olduğu yoksa adım benzeri unsurlar mı barındırdığı gibi birkaç tane var ancak, bunların hiçbiri genel şekli ya da çok fazla pratik yapmanız gerektiği fikrini değiştirmiyor ve açıkçası bilim adamları her şey hakkında kavga ediyorlar, bilimsel ilerleyişin özünde bu yatıyor). 10.000 saat konusundaki"anlaşmazlık" bilimsel literatürden popüler anlayışa nasıl geçtiği ve pratik konusunu nasıl ele almanız gerektiği ile ilgili.
Fotoğraf: Amazon
"10.000 saat" fikri Malcolm Gladwell'in Outliers kitabıyla popüler hale geldi. Gladwell harika bir yazar ama bilim muhabiri, bilim adamı değil. Bu konuyu yazmak için yararlandığı araştırma aslında Florida Eyalet Üniversitesinde Psikoloji profesörü olan Dr.K. Anders Ericsson tarafından yapılmıştır. İlginç bir biçimde, Gladwell'in kavramı popülerleştirmesi Dr. Ericsson önemli ölçüde rahatsız etmiş. Benim gibi genel alandaki araştırmacılar temel fikir için takdiri Ericsson'ın alması gerektiğini düşünse de, web sitesindeki oldukça uzun ve sinirli yazısında bu fikrin kendisine ait olduğunu reddederek fikrin kaynağı olarak alıntılanmak istemediğinde ısrar etmiştir.
Pratik ve Bilinçli Pratik
"10.000 saat" fikrinin popülerleşmesinin altında yatan sorun, Dr. Ericsson'ın yaptığı araştırmada 10.000 saat pratik yaptıktan sonraki başarı farklarına odaklanmış olmasıdır. Her biri 10.000 saat pratik yapmış ama bazıları açık bir şekilde diğerlerinden daha iyi performans sergileyen uzman müzisyenleri araştırıyordu Geliştirdiği ve gerçekte o 10.000 saat içinde gerçekte ne yapıldığını yansıtan temel teorik fikir "bilinçli pratiğin" önemiydi. Yalnızca 10.000 saat pratik yapmanın sizi o alanda dünyadaki en iyisi yapacağı fikrine belirgin bir şekilde karşı çıkıyordu.
10.000 saat oldu, uzmanlaştım mı? Fotoğraf: Marius Mann
Bunun yerine, odaklanmış, yapısal bir biçimde ve belki de üst düzey koçlardan, antrenörlerden ve eğitmenlerden yardım alarak pratik yapmanız gerekir. Bir fikrin popüler yapılması genellikle o fikri tartışmaz bu nedenle Dr. Ericsson'ın Gladwell'in tanımından neden memnun olmadığını anlayabilirsiniz (Gladwell, Michael Lewis ya da diğer yetenekli bilim yazarına bir not: Ufak da olsa yanlış tanımlamalarla ya da beklenmedik bir şekilde önem vererek bilimsel çalışmalarımı gerçekten ünlü yapmak isterlerse, lütfen buyurun. Ya da beni arayın, ciddiyim istediğiniz zaman).
Görünen o ki Dota 2'de iyi olmak bu süreden daha fazlasını gerektiriyor.
Yine, oyuncular için bilinçli pratik fikri oldukça sezgisel. Dota 2'yi çok fazla oynadım, hatta Steam arayüzümde şu anda 10 binden fazla oynadığım görülüyor ama oyunda kesinlikle çok kötüyüm. Belki de kısmen yaşlı olduğumdandır ama oyunu öğrenme yaklaşımımın da doğru olduğunu sanmıyorum.
Hem oyuncular hem de bilim insanları için ilginç bir konu ise iyi olmak istediğin bir oyunda hangi bilinçli pratiğin en iyisi olduğunu bulmaktır. Ericsson'ın bilinçli pratik teorisinin asıl sınırlaması bize bunun neolduğunu söylememesidir. Dota 2'de benden iyi olan oyuncular her zaman kriplere son vuruşumu iyileştirmemi söylüyorlar. Hasarı oldukça düşük kahramanlarla (hatta kriplerle) son vuruş pratikleri yayınlayan yetenekli oyuncuları izlediğimi hatırlıyorum ama ben bunu yapamam. Ancak, bundan daha fazlasına ihtiyacım olduğundan eminim ama ne olduğundan pek emin değilim.
Oynadığınız oyun için bilinçli pratiğin ne olduğunu çözmeye çalışıyorsanız,genellikle art arda herkese açık maçlara girmek olmadığını unutmayın. İnsanların başka alanlarda uzman olduğu örnekler görebilirsiniz. Bedensel (fiziksel) sporlarda her zaman belirli becerileri geliştireceközel aletler vardır. Müzisyenler gamları ve alıştırma parçalarını çalışır. Satranç oynadığım dönemlerde iyi oyuncular bana oyun sonunu daha fazla çalışmamı söylerdi. Dr. Ericsson'ın grubu yakınlarda, Scrabble oyuncularının sözlükteki uygun olan tüm kısa sözcükleri (ör. 4 ya da 5 harfe kadar) ezberledikleri bir bilinçli pratik yaklaşımının ilginç bir analizini yayımladı. Her durumda, oyunun belirli bir alt bölümü seçilir ve yoğun olarak çalışılır.
Kendi seçtiğiniz video oyundaki doğru bilinçli pratiği bulmak muhtemelen oldukça yardımcı olacaktır. Overwatch oynayan oğlum nişan almasını geliştirmek için özel "yalnızca kafa" haritasında bir hayli vakit harcadı. Bizim bölümdeki Super Smash Bros'ta uzman olan bir yüksek lisans öğrencisi "kare analizi" hakkında konuşuyor. Bir zamanlar, StarCraft/SC2 oyuncularının APM'lerini hızlandırmak için Osu oynadıklarını duyduğumu hatırlıyorum.
Yukarıda: Anssi “mxey“ Pekkonen – FaZe Clan PUBG
Ne oynarsanız ve hangi oyunda iyi olmak isterseniz isteyin, ana oyun dışında da çalışmanız gereken şeyler vardır. Daha iyi olmak için sizden daha iyi olan oyunculardan yalnızca oyun içinde değil oynamak dışında bilinçli pratik için nelerde yaptıklarını çözerek de bir şeyler öğrenebilirsiniz. Sorun şu ki pratik yapmak oynamaktan daha sıkıcı ve siz de benim gibiyseniz eninde sonunda Dota 2'yi yalnızca eğlence için oynayan, son vuruşları kaçıran ve tuhaf bir şekilde fazla deneyime sahip bir çaylak haline gelebilirsiniz.
Bu sizin gibi tutkulu gençlere bir ders olsun: Olay 10.000 saatte değil, o saatlerde neler yaptığında.
Boşa harcayın ve benim gibi 10.000 saate sahip kötü bir oyuncu olun. Şu an gerçekten gidip Demo Modunu açıp birkaç kripe vurmam lazım ama tahmin edeceğiniz üzere Play Dota tuşuna basacağım ve her zamanki gibi rezil olacağım.
İleri Okuma: